lunes, 26 de marzo de 2012

Amenaza 56 – Distriofi 62 Había mimbres para pasarlo bien, pero al final no hubo cesta, ni clíndrica, ni similar.


Duelo entre Distriofi y nosotros. Equipos separados por una victoria peleando el “campeonato de la honrilla” de la fase regular.

Por nuestra parte sólo nos faltaban Javi y Alberto. Dos titulares, pero dos bajas que no han sido para nada determinantes. Teníamos equipo para plantar cara a Distriofi.

Salimos con Kaki, Xan, Pabletovic, Coqui y yo (Rubén llegó tarde por lo que entró empezada la primera parte)

El partido empezó entretenido, baloncesto fluido, defensas bastante buenas por los dos equipos, movimiento de balón, canastas de Rubén, de Ernesto, de Pabletovic, canastones del cabronazo de David (vaya triple de 7 metros me clavó en los fuciños), buena dirección de Kaki, hasta incluso yo hice alguna con tiro adicional y tal y cual...

Con todo ello nos fuimos arriba unos 7 puntos mediada la primera parte y la cosa iba bastante bien. Había cosas “rarillas”, pero lo normal. En una de ellas el árbitro me pitó una falta cuando Ernesto pasaba a un metro de mí como un rayo. No hubo contacto ni por asomo, si acaso con el aliento, pero bueno, un error lo tiene cualquiera. Ni protestas ni nada. A Kaki y a Xan les costaba un poquito más conseguir que les pitasen una falta a favor, pero nada extremadamente raro.

De repente en un rebote defensivo de Pabletovic, éste saco los codos para protegerlo en lo conocido como principio del clilindro ante la presión de Ernesto y creo que Gonzalo. En esta liga todos hemos jugado al baloncesto y sabemos a que me refiero, pero lo refresco “Principio del Cilindro: El Principio del Cilindro se define como el espacio dentro de un cilindro imaginario, ocupado por un jugador apoyado sobre el suelo, esto incluye el espacio situado por encima del jugador y está limitado: En la parte delantera por las palmas de las manos, en la parte trasera por las nalgas, en los laterales por la parte exterior de los brazos y de las piernas. Las manos y los brazos podrán estar extendidos enfrente del torso, no más allá de la posición de los pies con los brazos doblados por los codos, de modo que los antebrazos y las manos estén levantados. La distancia entre sus pies, será proporcional a su altura.”
Esto es lo que yo vi. En este caso se saldó con una falta antideportiva para el jugador que tenía el rebote en sus manos. Pablo le pidió explicaciones al árbitro ya que él no entendía la falta. Ante ello, entró a mediar gente del banquillo de Distriofi, que vinieron también a hablar con el árbitro, rodeándolos y, en el embrollo, Pablo, de malas maneras le dio un golpe en la cara a Tono de Distriofi. Se mereció una descalificante que el árbitro no pitó por que estaba a sus espaldas, si no, creo que era clara. Pablo nos pidió perdón diecisiete coma cinco veces por lo que hizo. No mola nada ver escenas como esta.
A partir de ahí creo que ya no hubo partido.
Distriofi nos ganó. Metieron y tiraron muchísimos más tiros libres que nosotros. Si alguien tiene el dato que lo comparta. En la segunda parte estaban en bonus a los 9-10 minutos. Nosotros acabamos la segunda parte sin disfrutar de bonus. Al final el balance de faltas creo que conté en el acta 25 a Amenaza -13 a Distriofi, le pitaron una técnica a Xan, una antideportiva ya comentada a Pablo, y otra antideportiva a Marco en una entrada de Ernesto en la que tocó mano y balón (eso dijo) y estaba Pablo haciendo la ayuda, yo no entendí esta decisión, pero tampoco tengo claro el cambio reglamentario y puede que me equivoque. También jugaron mejor baloncesto que nosotros, todo hay que decirlo. Negarlo es mentir. Además de Ernesto, David y algunas de Gonzalo, Xandre metió un par de ellas buenísimas y Tono en el tramo final nos machacó con sus rebotes ofensivos y un par de tiros laterales que acabaron por liquidarnos.
El partido siempre estuvo bastante igualado en horquillas de 3-6 puntos pero llegó un momento en que parecía estar todo más claro de lo que la diferencia en puntos señalaba.
En el tramo final dos o tres jugadas tontas, con pérdidas de balón nuestras hicieron que Distriofi se pusiese 11 arriba con un triple de Ernesto, tirando solo, tras balón regalado.
En el partido de ida ganamos de 11. Quedaba la honrilla del primer puesto de la fase regular. Pedimos tiempo muerto, apretamos un poco los dientes y con un par de jugadas buenas en defensa conseguimos que sus tiros no entrasen y en ataque mandando Kaki redujimos la distancia a 6 puntos, lo que nos dejó líderes empatados don Distriofi y Abuelos.
Tenemos un partido final para intentar ganar e intentar entrar en el playoff con otra dinámica. Acabamos muy cabreados por el partido y lo de menos era el resultado. Ya sabíamos lo que era perder con Distriofi en otras ocasiones, y de pana, jugando al baloncesto. Ayer, fuese por lo que fuese. Todo estaba trabado, precipitado, crispado… todo lo contrario a lo que predicaba Bruce Lee con el famoso “ Be water…” Aparte de lo de Tono, me quedó mal sabor de boca de un temilla de Ernesto y Rubén. Distriofiarios, ¿para cuando unas birrillas o copichuelas? Había que implantar en VigoenXogo algo parecido al tercer tiempo del Rugby...
El árbitro, bajo mi punto de vista, estuvo como siempre, en su línea. Tengo estampitas de Dani, Balbino, Iván y todos los demás encima de mi mesilla para volver a encontrarme con cualquiera de ellos arbitrándonos partidos en las pistas de VigoenXogo y que me piten como siempre pitan cualquiera de ellos, en su línea…. y, aparte de eso intentar hacer algo parecido al baloncesto, dar y llevar un par de barrigazos y echarme unas risas. Eso es lo que se busca, yo por lo menos....
Viva Vigo en Xogo y… Aupa Amenaza!





2 comentarios:

  1. Por min, Pablo, para cando acabe o curso, (que os que somos pais de familia e non vivimos en Vigo temos serios problemas para tomar aínda que sexa un mosto). Por certo, tereite que convidar para 'agradecerche' ese adxectivo superlativo que usas (e por 'esquecer' a imperdoable entrada que fallei!!).
    E para o que queda de liga, como dis sempre ti, a divertirse e a non mancarse (ou, polo menos, non máis do que xa estamos).
    Xandre

    ResponderEliminar
  2. Ok Xandre.
    Noraboa pola victoria e polo partido que xogaches.
    A ver se nos respetan as doenzas e nos podemos ver no playoff. Eu non dou arrancado. O do nocello xa o teño superado, pero do do xeonllo non dou saído.
    E o das birras non o descartedes Ouuuu?
    Apertas.

    ResponderEliminar